Veel oudere liefdessymbolen zijn bijna niet te vinden. Door de eeuwen heen lijkt de appel als liefde, passie, onsterfelijkheid en vruchtbaarheid, als liefdessymbool in vrijwel alle culturen en eeuwen voor te komen.
                                              
Dionysus gaf een appel aan Aphrodite, godin van de liefde. Gaia gaf appels aan Hera toen ze trouwde met Zeus. In het oude Griekenland aten de bruid en bruidegom ieder een helft van een appel, symbool voor een voorspoedig liefdesleven. In de Noorse mythologie, staat de gouden appel voor jeugd en onsterfelijkheid. Voor de Kelten symboliseerden appels liefde omdat de vruchten lang houdbaar zijn. Zo ziet u maar, zo verboden is deze vrucht niet zoals het Bijbelboek Genesis omschrijft, maar symboliseert juist de liefde, voorspoed, jeugd enz. er is dus niets fouts aan de appel.

Maar er is nog iets bijzonders aan de appel, wanneer je deze horizontaal doorsnijd komt er een pentagram tevoorschijn, met in iedere punt een zaadje. Voor ons een belangrijk symbool, het geeft de elementen weer, lucht,vuur,water, aarde en de spirit. De appel symboliseert ook de aarde. Meer over de appelboom en haar geheimen klik op PDF.

Cupido (Amor) & Eros. Eros, zoon van de Griekse liefdesgodin Aphrodite. Cupido, het zoontje van Romeinse Venus. Voor liefdesgodjes zijn er geen betere moeders te bedenken. De vaders, Ares en Mars, stoere oorlogsgoden. 

Vooral Cupido wordt afgebeeld als een klein krijgshaftig mannetje met vleugeltjes en pijl en boog. Eenmaal geraakt door een pijl van Cupido, ben je op slag verliefd. Zo af en toe heeft Cupido een blinddoek voor: liefde is nu eenmaal blind! Daar komt dus deze term vandaan.

In allerlei culturen zijn er godinnen die de liefde vertegenwoordigen. Venus is de beroemdste godin van de Romeinen. Aphrodite werd ze genoemd door de Grieken, Astarte is een nog oudere naam. Aphrodite werd moeder van Eros, Venus van Cupido. 

Uit Egypte komt Isis. Isis staat symbool voor liefde, moederschap, vruchtbaarheid en trouw. Isis weet met haar niet aflatende liefde haar echtgenoot tot leven te wekken. Klein probleem was wel dat Osiris (haar echtgenoot) in het dodenrijk moest blijven maar samen kregen ze wel een zoon, Horus. De Ieren (of Kelten) hadden Aine, de Germanen hadden hun Freya.

In het oude Rome werd de (rode) roos de ‘bloem van Venus’ genoemd.

Venus is de Romeinse godin van de liefde. De roos was een populaire bloem bij veel goden. Aphrodite wordt vaak afgebeeld met een rode roos evenals Isis. Aphrodite is daarnaast bekend om haar relatie met Adonis, een sterveling (!). De relatie werd Adonis fataal, maar uit het bloed van Adonis zou Aphrodite een bloem laten groeien, de rode roos, symbool voor de liefde, voor eeuwige liefde en voor schoonheid. Door de eeuwen heen is de roos in ieder liefdesdrankje als ingrediënt te vinden.

Vanaf de oude Egyptenaren stond de ronde vorm van de ring symbool voor oneindige liefde. 
De Egyptenaren introduceerden het gebruik, dat je een trouwring links draagt.
Links zit de ‘Vena Amoris’ de ader die rechtstreeks vanuit het hart naar de linker ringvinger gaat.

De ring heeft geen begin, geen einde, symbool voor de oneindigheid van de liefde. De (trouw) ring geeft dus een eeuwig verbond weer tussen man en vrouw.  De allermooiste trouwring is van Ierse oorsprong, de Claddagh-ring. Twee handen houden een hart vast waarop een kroon rust. Het hart staat voor de liefde, de kroon voor loyaliteit en de handen voor vriendschap. De ring werd meer dan 300 jaar geleden ontworpen en is nog steeds populair. Tegenwoordig is de ring meestal van goud. De Romeinen kozen nog wel eens voor ijzer.

Het links dragen van de ring heeft dus feitelijk niets met de kerk te maken, maar komt van oorsprong uit een oude traditie.